Dog lover

Photo by: Pantip Siharat

4:06 p.m.

In my room


สวัสดียามเย็นนะ--วันเริ่มต้นของสัปดาห์-พวกคุณยุ่งกันมั้ย-ใจเย็นๆเหลี่ยงเลี้ยงๆ-อีกไม่กี่อึดใจก็จะเลิกงานกันแล้ว-แล้วยังไงต่อ-ก็ไปรถติดอยู่บนถนนกันต่อสิคุณ-กว่าจะกลับถึงบ้านจริงๆ-ก็นานเอาเรื่องเหมือนกัน--แต่ถ้าใครเลี้ยงหมา-ฉันคิดว่าคงหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง-เมื่อคุณได้เห็นหางที่สั่นจนเกือบจะหลุดออกมาจากก้น-ได้ยินเสียงงี๊ดง๊าดๆ-ได้กลิ่นน้ำลายเหม็นๆเวลาที่มันเลีย-และ-บางครั้ง-มันยังทำคิ้วของคุณสาวๆที่แต่งไว้เนียนกริบในตอนเช้า-หายไปครึ่งหนึ่ง 


หมาเป็นสัตว์ที่น่ารัก-พวกมันทำให้มนุษย์อย่างเราหายเหงาไปได้เยอะเลยละ--แล้วใครที่บอกว่า-หมาฟังและพูดไม่รู้เรื่องน่ะ-ไม่จริงเลยนะ--พวกมันเข้าใจและรู้ภาษาคนมากๆ-แต่พวกเราน่ะสิ-ที่ไม่เข้าใจภาษาหมาเอง 


ฉันเป็น-"ด็อกเลิฟเวอร์"-ตัวจริงเสียงจริงมาตั้งแต่เด็ก-ฉันสามารถรักหมาได้ทุกประเภท-ทุกเผ่าพันธ์ุ-ทุกตัว-ไม่ว่าจะเป็นหมาของใคร--ฉันชอบพูดกับพวกมันว่า"ดูทำหน้าสิ-เหมือนหมาเลย"-เพื่อนๆหรือคนใกล้ชิด-จะมองหน้าฉัน-และบอกว่า--"ก็มันเป็นหมา" 😊😊


หมาตัวแรก-ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของฉัน-"ชีตาร์"-หนุ่มน้อยผู้หล่อเหลา-ขนขาวปุกปุยเนื้อในสีชมพู-แต่ตามัวข้างนึง-เพราะตอนเล็กๆถูกแม่กัด--ชีตาร์อยู่กับครอบครัวของเราได้ไม่นาน-เพราะถูกรถชน-ไม่มีเลือดสักหยดไหลออกมา-ให้เปื้อนขนยาวขาวปุยของเขา-ชีตาร์เสีย-หลังจากที่อาบน้ำกลิ่นหอมสะอาดได้หนึ่งวัน-ครอบครัวของเราต่างร้องไห้อยู่ในมุมของตัวเอง--นานนับหลายเดือน


หมาตัวสุดท้าย-ที่ผ่านออกไปจากชีวิตของฉัน-"ไต้ก๋ง"-ลูกแม่การ์ตูน-ที่รอดตายมาได้อย่างปาฏิหาริย์จากจำนวนลูกทั้งสี่ตัว--พวกเขาเกิดตอนตรุษจีน-ฉันเลยตั้งชื่อแบบจีนให้ตามลำดับที่เกิด-ต้นหน, ตันหยง,ตงฉิน,ไต้ก๋ง--มันเป็นความสะเพร่าของฉัน-ที่ไม่มีเวลาพาพวกเขาไปฉีดยาป้องกันโรคในระยะอายุสามเดือน-พวกเขาเลยติดเชื้อจากหมาตัวโตแถวบ้าน-เวลาที่พวกมันมาเล่นริมรั้วและเลียปากลูกหมาของฉัน


ลูกๆของแม่การ์ตูนทะยอยตายไปทีละตัว-เริ่มจาก-ต้นหน,ตงฉิน,ตันหยง-จนเหลือตัวสุดท้ายคือ-ไต้ก๋ง--แม่ฉันพูดกับไต้ก๋งที่สนามหญ้าหน้าบ้านในเช้าวันหนึ่ง-"อยู่นะลูก"--ไต้ก๋งรู้นะว่านั่นหมายถึงอะไร-จากหางที่ตกลง-เมื่อได้ยินคำพูดของแม่-หางของเธอก็ค่อยๆยกขึ้น--แม่ฉันบอกว่า-ถ้าหมาหางตกแสดงว่าไม่สบาย-เพราะปรกติหมาจะหางตั้ง



ฉันเลี้ยงหมาเหมือนคน-เพราะฉันไม่ได้คิดว่าพวกเขาเป็นหมา-แต่-คือหนึ่งชีวิตที่มีลมหายใจและความรู้สึกเหมือนกับฉัน--ไต้ก๋งเสีย-ก่อนวันสุดท้ายของ-พิธีสวดพระอภิธรรมพระศพสมเด็จพระสังฆราชสกลมหาปรินายกครบหนึ่งร้อยวัน


ไต้ก๋งจากไปอย่างสะอาดหมดจด-คือ-ถ่ายท้องออกมาจนหมด-ลักษณะเดียวกันกับแม่การ์ตูนของเธอ-ไต้ก๋งป่วยด้วยโรคไตระยะสุดท้าย-ฉันเลี้ยงเธอมาตั้งแต่วันแรกที่คลอดออกมาจากท้องแม่-จนวันสุดท้ายที่สิ้นลมหายใจ-ได้ปิดเปลือกตาของเธอ-และ-ขุดหลุมฝังศพให้เธอด้วยมือของฉันเอง--ไต้ก๋งอายุสิบเอ็ดปีกว่าๆ-ถ้าเปรียบกับคน--เธอก็คือคุณยายไต้ก๋ง-ที่มีอายุเจ็ดสิบเจ็ดปี 😭😭



ฉันบอกตัวเองว่า-ฉันจะไม่เลี้ยงหมาอีก-ฉันไม่อยากฝังศพให้หมาที่ฉันรักอีกต่อไป-แต่-ฉันรักหมาของคนอื่นได้นะ-เพราะว่าพวกมัน-"ชอบทำหน้าเหมือนหมา" 😊😊


ไปละนะ ถึงบ้านปลอดภัย แล้วเจอกัน